scenariusz przedstawienia o chrzcie polski

Najstarsze polskie roczniki podają rok, ale nie miesiąc czy dzień, kiedy Mieszko Pierwszy przyjął chrzest. Nad dokładnym terminem przez całe dekady dywagowali historycy. Końcowo upowszechnił się pogląd, że ceremonia miała miejsce w przededniu Wielkanocy 966 roku. W efekcie to 14 kwietnia obchodzone są okolicznościowe rocznice Święto Chrztu Polski Scenariusz akademii słowno-muzycznej Przywitanie zebranych przez dyrektora szkoły i zaproszenie na program słowno-muzyczny Narrator 1: W dniu 2 lutego 2019 r. Sejm Rzeczpospolitej Polskiej przyjął ustawę zakładającą ustanowienie dnia 14 kwietnia państwowym Świętem Chrztu Polski. Chrzest księcia Mieszka W bardzo zbliżonych do siebie słowach informują najpierw o przybyciu Dobrawy do Mieszka (tj. do kraju Polan), a następnie o chrzcie tego władcy, który miał miejsce w kolejnym roku, według Rocznika dawnego w 967 r., a według Rocznika kapitulnego krakowskiego w 966 r. Uczeni już wcześniej dowiedli, że obydwa roczniki – chociaż Wypisuje na tablicy terminy: przedstawienie teatralne, teatr pantomimy, scenariusz, reżyseria, scenografia, rekwizyt. Prosi uczniów o wyjaśnienie każdego pojęcia, a następnie zachęca ich, by podzielili się swoją wiedzą o teatrze. Dzieci wypowiadają się, stosując podane terminy. 4. Praca w grupach – przygotowanie przedstawienia. Scenariusz apelu - ROCZNICA WYBUCHU II WOJNY ŚWIATOWEJ.W hołdzie poległym w II wojnie światowej Narrator I:Witamy wszystkich na apelu poświęconym pamięci poległych w II wojnie światowej. Szczególnie serdecznie chcemy przywitać panią Wiesławę Dębską, która jest świadkiem tamtych tragicznych wydarzeń, o których za chwilę Reiche Frau Sucht Mann Zum Heiraten. Poniżej znajdują się specjalne scenariusze lekcji oraz karty pracy poświęcone roli i znaczeniu chrztu Polski jako jednego z najważniejszych wydarzeń w historii państwowości polskiej oraz jego wpływu na kształt współczesnej Polski. Scenariusze lekcji oraz karty pracy zostały opracowane w kilku wariantach, w zależności od typu szkoły. Wszystkie materiały dydaktyczne nawiązują do V plakatu oraz V tomu książki poświęconych chrztowi Mieszka I. Materiały dydaktyczne zostały przygotowane w sposób umożliwiający samodzielny ich druk. Zachęcamy do wykorzystywania ich przez nauczycieli historii, a także przez różnego rodzaju instytucje kultury, działy edukacyjne w muzeach, biblioteki, domy kultury. Scenariusze lekcji powstały w ramach projektu realizowanego przez Powiat Gnieźnieński pn. Ogólnopolska kampania edukacyjna dla dzieci i młodzieży dofinansowanego ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Chrzest 966. Scenariusze dla szkół podstawowych Mieszko I – od legendy o Piaście do historii o Mieszku I. Lekcja kreatorska. Scenariusz nr 1 Tekst źródłowy Mapa Karty pracy W kraju Mieszka. Multimedialny projekt edukacyjny. Scenariusz nr 2 Tekst źródłowy Karty pracy Infografika Chrzest Polski 966 i jego 1050 rocznica. Projekt edukacyjny – gazeta historyczna. Scenariusz nr 3 Tekst źródłowy Mapa Karta pracy Infografika Uwaga: uczniowie szkół podstawowych, którzy przygotują relację z przeprowadzonych lekcji kreatorskich mogą wziąć udział w II ogólnopolskim konkursie pn. Tu powstała Polska – Chrzest Polski. Termin nadsyłania prac upływa w dniu 23 maja 2016 roku. Na zwycięzców czeka atrakcyjna nagroda – trzydniowa wycieczka do Gniezna i Powiatu Gnieźnieńskiego w terminie 14 – 17 września 2016 roku. Konkurs został uwzględniony w postępowaniu rekrutacyjnym w roku szkolnym 2016/2017. Więcej informacji w dziale: konkurs Scenariusze dla szkół gimnazjalnych Zaprowadzenie chrześcijaństwa w Polsce według Jana Matejki. Lekcja kreatorska. Scenariusz nr 1 Tekst źródłowy Grody i grodziska wielkopolskie - krajobraz kulturowy państwa pierwszych Piastów dawniej i dziś. Scenariusz nr 2 Ilustracje Mieszko! Mieszko! Mój koleżko! – analiza piosenki. Scenariusz nr 3 Tekst źródłowy Karty pracy Materiały Scenariusze dla szkół ponadgimnazjalnych Europejski kontekst decyzji przyjęcia chrztu przez Mieszka. Scenariusz nr 1 Tekst źródłowy Karty pracy Geneza i znaczenie chrztu Mieszka dla budowy państwa polskiego. Scenariusz nr 2 Tekst źródłowy Karty pracy Gniezno i Poznań w 1966 roku, czyli kontrowersje wokół obchodów Millenium. Scenariusz nr 3 Tekst źródłowy Materiały Karty pracy Autorzy scenariuszy: prof. UAM dr hab. Violetta Julkowska Dr hab. prof. Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu historyk historiografii i dydaktyk historii. Organizatorka projektów badawczych i edukacyjnych, współautorka podręczników i materiałów edukacyjnych do historii. Zainteresowania badawcze: kultura historyczna, historia historiografii, studia regionalne, studia nad pamięcią i studia biograficzne. Opublikowała książki: Retoryka narracji historycznej Joachima Lelewela 1998; Europejski wymiar edukacji a chrześcijaństwo, 2006; Historia dla wyobraźni. Recepcja i interpretacja pisarstwa historycznego Karola Szajnochy, Poznań 2010; Foto-historia. Fotografia w edukacji historycznej (red.) 2012 i Foto-historia. Fotografia w przedstawianiu przeszłości (red.) 2012; Przywołane z historii. Ocalone z pamięci (red.) 2013; Helena Tadeuszak 1909-1986 (2014); Jan Kiliński. Historia i pamięć (red.) 2015. dr Mariusz Menz dr Mariusz Menz – adiunkt w Instytucie Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, zatrudniony w Zakładzie Myśli i Kultury Politycznej. Zainteresowania naukowe koncentrują się wokół analizy polskiej myśli politycznej, dydaktyki historii i wiedzy o społeczeństwie oraz polskiego dyskursu politycznego. Autor wielu artykułów naukowych z zakresu historii Galicji i problematyki oświatowej; współautor trzech podręczników szkolnych. Członek Międzynarodowego Zespołu Badawczego „Galicja 1772-1918” oraz ekspert polsko-niemieckiego podręcznika do historii. Od urodzenia związany z Gnieznem, gdzie współpracuje z GSW „Milenium” oraz prowadzi zajęcia na Gnieźnieńskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Opracowanie graficzne: Jarosław Gryguć Artysta plastyk, autor książek i plakatów z serii Kultura Piastów dla Dzieci. Pasjonat historii. Katalog Małgorzata Kur, 2019-06-18KobyłkaHistoria, ScenariuszeScenariusz uroczystości 1050 Rocznica Chrztu Polski 1050 ROCZNICA CHRZTU POLSKI 14 kwietnia 966 Muzyka: Niemen- Pieśń wojów R. Janson- Ty jesteś mój Syn Obrazy: 1. Plakat rocznicowy (1050 rocznica Chrztu Polski) 2. J. Matejko — portret Mieszka I 3. Mieczysław I kruszy bałwany 4. Zaprowadzenie chrześcijaństwa 5. Meszko i Dobrawa Narrator: Chrystus — jako Początek i Koniec ludzkich dziejów — sprawił, że 1050 lat temu na polskiej ziemi został postawiony krzyż. W 966 roku syn Siemomysła Mieszko I przyjął chrzest. Chociaż został on udzielony pojedynczej osobie, to przecież dał początek wspólnocie z innymi osobami ochrzczonymi. Myśląc o fakcie chrztu Mieszka, możemy mówić o „narodzie ochrzczonych", o „chrzcie narodu", a więc również o Chrzcie Polski. Książę Mieszko tym samym wprowadził swoich pobratymców w świat kultury łacińskiej i uczynił ich obywatelami wspólnoty ludów chrześcijańskich. Jego chrzcielnica stała się kolebką rodzącego się narodu, pozostając znakiem budującym jego tożsamość. Chrzest wprowadził nasz naród w nowy świat, który wyraża się przez nową kulturę, nowe instytucje, struktury i zapisy prawne. Zapraszamy wszystkich na krótką podróż w historię tego wydarzenia. Przy stoliku siedzi biskup Thietmar z Merseburga. Przed nim napis XI w. , rulon papieru, kałamarz, pióro gęsie. Do niego podchodzi Rozmówca : Rozmówca: - Witajcie wielebny biskupie Thietmarze! Co tam macie przed sobą? Thietmar: - Opisuję historyję sławetnego władcy Polan Mieszka 1, a mianowicie jego ochrzczenie się wraz z dworem całym. Rozmówca: - Ależ to było już 50 lat temu w roku pańskim 966 ! Thietmar: - Prawda mi to znana z „Roczników" naonczas w Polszcze spisanych i z tego co starzy ludzie jeszcze wspominają. Rozmówca: - Biskupie Thietmarze, ale wy w Merseburgu siedzicie. Dlaczego zatem władcę sąsiedniego kraju opisujecie? Thietmar: - Kronikarzem jestem, ale i duchownym, przeto sprawy religijne bardzo mi na sercu leżą. Widzę ja mądrość i przenikliwość polskiego księcia, że na drogę wiary chrześcijańskiej rychło wstąpił. Odtąd i Polska do rodziny krajów cywilizowanych należy. Rozmówca: -Słusznie prawicie biskupie Thietmarze. Wiele krajów niedawno dopiero pogaństwo porzuciło. A niektóre narody północne jeszcze na prawowitą wiarę czekają. A przeczytajże nam, co tu zapisałeś. Thietmar czyta: ‚, Dlatego przedstawię resztę czynów znakomitego księcia Polan Mieszka, o którym pisałem szeroko w poprzednich księgach. W czeskiej krainie pojął on za żonę szlachetną siostrę Bolesława Starszego, która okazała się w rzeczywistości taką, jak brzmiało jej imię. Nazywała się bowiem po słowiańsku Dobrawa, co w języku niemieckim wykłada się: dobra. Owa wyznawczyni Chrystusa, widząc swego małżonka pogrążonego w wielorakich błędach pogaństwa, zastanawiała się usilnie nad tym, w jaki sposób mogła by go pozyskać dla swojej sposoby, nie dla zaspokojenia trzech żądz tego zepsutego świata, lecz dla korzyści wynikających z owej chwalebnej i przez wszystkich wiernych pożądanej nagrody w życiu przyszłym. Umyślnie postępowała ona przez jakiś czas zdrożnie, aby później móc długo działać dobrze. Kiedy mianowicie po zawarciu wspomnianego małżeństwa nadszedł okres wielkiego postu i Dobrawa starała się złożyć Bogu dobrowolną ofiarę przez wstrzymywanie się od jedzenia mięsa i umartwianie swego ciała, jej małżonek namawiał ją słodkimi obietnicami do złamania postanowienia. Ona zaś zgodziła się na to w tym celu, by z kolei móc tym łatwiej zyskać u niego posłuch w innych sprawach. Jedni twierdzą, iż jadła ona mięso w okresie jednego wielkiego postu, inni zaś, że w trzech takich okresach. Dowiedziałeś się przed chwilą, czytelniku, o jej przewinie, zważ teraz, jaki owoc wydała jej zbożna intencja. Pracowała więc nad nawróceniem swego małżonka i wysłuchał jej miłościwy Stwórca. Jego nieskończona łaska sprawiła, iż ten, który Go tak srogo prześladował, pokajał się i pozbył na ustawiczne namowy swej ukochanej małżonki jadu przyrodzonego pogaństwa, chrztem świętym zmywając plamę grzechu pierworodnego. I natychmiast w ślad za głową i swoim umiłowanym władcą poszły ułomne dotąd członki spośród ludu i w szatę godową przyodziane, w poczet synów Chrystusowych zostały zaliczone. Ich pierwszy biskup Jordan ciężką miał z nimi pracę, zanim, niezmordowany w wysiłkach, nakłonił ich słowem i czynem do uprawiania winnicy Pańskiej. I cieszył się wspomniany mąż i szlachetna jego żona z ich legalnego już związku, a wraz z nimi radowali się wszyscy ich poddani, iż z Chrystusem zawarli małżeństwo." Przy stoliku siedzi Gall Anonim, pisze. Przed nim napis XII w. , rulon papieru, kałamarz, pióro gęsie. Rozmówca: - Szczęść Boże w pracy mnichu Gallu! Nad czym to ślęczysz tak pracowicie? Gall: - To „Kronika Polska" historyję kraju przedstawiająca. A zaczyna się ona od chrztu Polski w roku 966. Rozmówca: -To przedtem Polanie poganami długo byli, jako i inni Słowianie. Gali: ,, -Tak, dopóki sam książę Mieszka się nie ochrzcił, przez to przykład wszystkim pozostałym dając. Rozmówca: -A jakże do tego doszło? Gali: -Przez pobożną księżnę Dobrawę, córkę króla Bolesława. Posłuchaj oto co zapisałem: (czyta) „Mieszko objąwszy księstwo zaczął dawać dowody zdolności umysłu i sił cielesnych i coraz częściej napastować ludy sąsiednie dookoła. Dotychczas jednak w takich pogrążony był błędach pogaństwa, że wedle swego zwyczaju siedmiu żon zażywał. W końcu zażądał w małżeństwo jednej bardzo dobrej chrześcijanki z Czech, imieniem Dąbrówka. Lecz ona odmówiła poślubienia go, jeśli nie zarzuci owego zdrożnego obyczaju i nie przyrzeknie zostać chrześcijaninem. Gdy zaś on na to przystał, że porzuci ów zwyczaj pogański i przyjmie sakramenta wiary chrześcijańskiej, pani owa przybyła do Polski z wielkim orszakiem dostojników świeckich i duchownych, ale nie pierwej podzieliła z nim łoże małżeńskie, aż powoli a pilnie zaznajamiając się z obyczajem chrześcijańskim i prawami kościelnymi, wyrzekł się błędów pogaństwa i przeszedł na łono matki-Kościoła. Pierwszy więc książę polski Mieszko dostąpił łaski chrztu za sprawą wiernej żony; a dla sławy jego i chwały w zupełności wystarczy jeśli powiemy, że za jego czasów i przez niego Światłość niebiańska nawiedziła królestwo polskie." Rozmówca I : (opowiada, lub czyta ) Uroczysty chrzest Mieszka i jego najbliższego otoczenia odbył się w Gnieźnie, albo Poznaniu, lub na Ostrowie Lednickim. Było to najpewniej 14 kwietnia, w Wielką Sobotę 966 r. Możemy tylko wyobrazić sobie jak wyglądał chrzest Polan. Ówczesne przepisy kościelne nakazywały chrzcić przez zanurzenie całego ciała. Chrzczono więc w rzece, stawie, lub chrzcielnicy, podobnej do wielkiej kadzi. Zgodnie z zasadami moralności, chrztu udzielano oddzielnie kobietom i mężczyznom. Nowo ochrzczeni otrzymywali nowe białe szaty. Rozmówca II: Wraz z księciem przyjęła chrzest jego drużyna i otoczenie, zaś w miarę upływu czasu więcej mieszkańców jego państwa. Domyślamy się, że do większych grodów udawał się książę osobiście, aby zakomunikować swoją wolę wprowadzenia nowej religii. Do miejsc o mniejszym znaczeniu przybywali raczej jego namiestnicy, lub przywódcy lokalni. Konieczne było zniszczenie ośrodków kultu pogańskiego, takich jak święte gaje, kręgi, posągi bóstw. W to miejsce wznoszono krzyż. Przyjęcie chrztu stawało się pomału obywatelskim obowiązkiem, od którego nikt nie powinien się uchylać. Rozmówca I: W 968 r. przybył na nasze ziemie biskup Jordan, który był wysłany przez papieża dla krzewienia wiary chrześcijańskiej w Polsce. Uczono po polsku podstawowych modlitw: „Ojcze nasz", „Zdrowaś Mario" i „Wierzę". Wkrótce w głównych grodach zbudowano pierwsze kościoły drewniane, lub z kamienia. Powszechnie przyjmuje się, iż chrystianizacja ziem polskich trwała aż do początków XIII w. Rozmówca II: Mieszko miał z Dobrawą syna Bolesława Chrobrego i dwie córki. One to przez swoje małżeństwa odegrały też niemałą rolę w chrystianizacji innych krajów. Adelajda wyszła za mąż za księcia węgierskiego Gezę i wychowała syna świętego Stefana, króla i apostoła Węgier. Świętosława została najpierw żoną króla szwedzkiego Eryka Zwycięskiego. Po owdowieniu poślubiła króla duńskiego Svena Widłobrodego. Ich syn Kanut Wielki został królem Danii, Anglii i Norwegii, gdzie umocnił chrześcijaństwo. Rozmówca I: U schyłku życia książę Mieszko chcąc wzmocnić więź z Rzymem, oddał swe państwo pod opiekę Stolicy Apostolskiej. Uczynił to ok. roku 990 dokumentem Dagome iudex. Zabezpieczał przez to niezależność Kościoła polskiego i przygotował grunt do starań o koronę królewską. Jednak realizacji tych planów Mieszko nie doczekał, gdyż zmarł w roku 992. Przy stoliku siedzą Historycy- Dyskutanci. Mają pisma historyczne, rulony kronikarzy, kawę etc. Wymieniają spostrzeżenia: • Mieszko I przyjął chrzest w obrządku rzymskim. Zrównał on tym samym Państwo Gnieźnieńskie z chrześcijańskimi krajami Europy i związał Polskę z kręgiem kultury zachodniej. • Po przyjęciu chrztu Mieszko stał się równy władcom chrześcijańskim. Mógł zawierać przymierza i sojusze. Chrzest umacniał też znaczenie władcy wobec poddanych. Kościół głosił bowiem, że władza księcia pochodzi od Boga i każde wystąpienie przeciwko władzy uznawano za grzech. • Młody organizm państwowy zespolił się wokół jednej religii, która zastąpiła lokalne wierzenia pogańskie. Polska stawała się państwem ponadplemiennym. Ponadto utożsamiała się z Europą, w której dominowało chrześcijaństwo. Narrator: Ewangelia dotarła do naszego narodu u początków jego historii. Kiedy pierwsi Polacy otrzymali chrzest, zostaliśmy wszczepieni w Kościół i w nową cywilizację. Decyzja o przyjęciu przez Polskę chrztu jest nie do przecenienia. Polska zyskała dzięki niemu uniwersalną religię, dostęp do kultury i państwowość. Ówczesne plemiona, które nie przyjęły chrztu- nie istnieją! Zatem był to ogromnej wagi akt religijny, ale także polityczny i kulturowy. Dołączenie do grupy krajów chrześcijańskich było dla Polski w X wieku tym, czym obecnie jest wejście do Unii Europejskiej. Było wielkim krokiem w kierunku rozwoju i otworzyło drzwi na świat! Na zakończenie wysłuchajmy zawsze aktualnego przesłania Jana Pawła II z pierwszej pielgrzymki do Polski w roku 1979.(projektor) Dziękujemy za uwagę. Scenariusz autorski Małgorzata Kur Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. SCENARIUSZ AKADEMII Z OKAZJI ŚWIĘTA PATRONA SZKOŁY NARRATOR: Spotykamy się dzisiaj na uroczystej akademii z okazji Święta Patrona Szkoły. Pragniemy przybliżyć Wam postać Stanisława Konarskiego, dlatego zapraszamy do obejrzenia krótkiego przedstawienia. RECYTATOR 1: On pierwszy w kraju pochodnią zaświecił, Wygnał czczym wiatrem nadęte straszydło, Polot attycki, rzymską jasność wzniecił, Dał nowe czystej wymowy prawidło. RECYTATOR 2: W rządach królestwa pierwszy się odważył Na inną formę ustanawiać rady. I już jej dobry obywatel zażył, Stłoczone począł uprzątać zawady. RECYTATOR 3: On duchownego z świeckim łączył męża, Zerwał z zuchwałych rozumów maszkarę, Dobył w ostatniej księdze swej oręża, Poczciwych zwanych, zwalił wiary marę. NARRATOR: Dlaczego Stanisław Konarski został zaliczony do najbardziej zasłużonych postaci w dziejach narodu polskiego i jaką rolę odegrał na polu oświaty i wychowania? UCZEŃ 1: Stanisław Konarski był związany z zakonem pijarów od wczesnego dzieciństwa. Najpierw jako jego wychowanek, potem jego członek. Urodził się w Żarczycach w 1700 roku; na chrzcie św. otrzymał imię Hieronim. Jego rodzice wcześnie zmarli, a wychowaniem Hieronima zajął się wuj. W wieku 10 lat został oddany do kolegium pijarskiego w Piotrkowie Trybunalskim. Uczył się tam przez 5 lat. Następnie przyjął habit zakonny i rozpoczął nowicjat w Podolińcu. Zdolności oraz zapał do nauki zawiodły go po święceniach kapłańskich na dalsze studia do Rzymu do pijarskiego Collegium Nazarenum. Uczył się tam i pracował jako nauczyciel retoryki. Po dwóch latach wrócił do kraju przez Francję, Austrię i Niemcy, zapoznając się z najnowszą literaturą i z postępowymi systemami nauczania. W historii zapisał się jako reformator szkolnictwa i życia politycznego w Polsce XVIII w. Wielką reformę szkolnictwa w Polsce rozpoczął w 1740 roku. Napisał dla młodzieży nowe podręczniki – „O poprawie wad wymowy” oraz „Gramatyka polsko – łacińska”, a także założył w Warszawie Collegium Nobilium. RECYTATOR 1: Dałeś wymowy chwalebne ustawy, Uczyłeś, co jest obywatel prawy, Wskrzesiłeś piękne dawnych Rzymian wdzięki, Wielbiłeś cnotę, słodkiej lutni jęki. RECYTATOR 2: Ażeby młodzież pod pilnym dozorem, Szerzyła rozum, idąc cnoty torem, Wystawiłeś jej dom nauk wspaniały, Przybytek męża nieśmiertelnej chwały. RECYTATOR 3: Ucieszył się sam Stwórca skoro zoczył, Że mędrzec z głupstwem zwycięski bój stoczył, Ryknął fanatyzm, zawarł przesąd usta, Dokonał resztę wiek mądry Augusta. UCZEŃ 2: Przygotował nowe kadry nauczycieli i wychowawców. Sam głosił przemówienia do wychowanków i ich rodziców, w których szeregach znajdowali się prawie wszyscy wpływowi wówczas obywatele polscy. Nawoływał ich do odnowy duchowej. Reforma szkolnictwa przeprowadzona przez ks. Konarskiego polegała na tym, że zorganizował on nauczanie języka i retoryki łacińskiej na nowych podstawach, w oparciu o ożywione na nowo autentyczne tradycje antyku. W retoryce dbał nie tylko o formę wypowiedzi, ale i treść, podejmując ważne kwestie z życia społecznego i politycznego naszej Ojczyzny. Wprowadził także do programu szkolnego nowe przedmioty: historię powszechną i ojczystą, prawo polskie i międzynarodowe, geografię, zagadnienia polityczne i światopoglądowe, języki nowożytne i filozofię. RECYTATOR 1: Ty pierwszy śmiałeś zrzucić szkoły pęta, Szkoły, co rozum okuwszy w kajdany, Na triumf głupstwu, zwycięstwu nadęta Ciemną prostotą zarażała stany. RECYTATOR 2: Zważywszy pilnie zgubne rządu wady, Jako sromotnie kraj ginął bez rady, Pierwszy odkryłeś, co nasz naród ślepi, Że użyć można tej wolności lepiej. RECYTATOR 3: U Ciebie szukał tron z senatem rady, Tyś przewodniczą wskazówką był rządu, Tyś pierwszy odkrył skryte prawa wady Zaradził sposób naprawienia błędu. UCZEŃ 3: Ks. Stanisław Konarski poświęcał się także reformie politycznej. Podstawowym jego dziełem w tej dziedzinie było „O skutecznym rad sposobie”, w którym wskazał możliwości przebudowy państwa przez samych obywateli. Dowodem wielkich zasług ks. Konarskiego dla Ojczyzny był medal z napisem „Sapere auso” („Temu, który ośmielił się być mądrym”) wybity na jego cześć przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Innym podkreśleniem jego zasług było to, iż król bywał w szkołach pijarskich i zapraszał ks. Konarskiego do siebie na słynne Obiady Czwartkowe. Dowodem zasług Konarskiego są także dzieła, które powstały wskutek przygotowania przez niego kadr młodych Polaków, zdolnych do skutecznego czynu. Na skutek inspiracji pijarskiej powstała w Warszawie Szkoła Rycerska oraz rozpoczęła działalność Komisja Edukacji Narodowej, tworzona i podtrzymywana przez uczniów ks. S. Konarskiego. RECYTATOR 1: Straszny to musiał być ów wiek miniony, Szaleństwem możnych, swawolą pijaną, Kiedy jednemu ledwie na miliony, Odwagi mędrca nagrodę przyznano. RECYTATOR 2: Medal wybity z tym strasznym napisem, A liść dębowy Konarskiego sława... Zda się nie dębem a smutnym cyprysem, Co nad mogiły pochmurnymi stawa. Jeśli to prawda, co ten brąz wyrzeka, Z śmiercią jednego cóż tu wszystkich czeka?... UCZEŃ 1: Ks. Konarski miał także osiągnięcia na polu działalności religijnej. Podkreślał mocno, że życie religijne jest nieodłączne od życia społecznego i politycznego. Był zdania, że dobrymi obywatelami i prawdziwymi patriotami będą tylko ludzie szczerze religijni, ludzie o zdrowych zasadach moralnych. Życia dopełnił w celi zakonnej swojego Collegium Nobilium przy ul. Miodowej w Warszawie 3 sierpnia 1773 roku. Jego pogrzeb był wielką narodową manifestacją. Zmarłego pochowano w podziemiach kościoła pijarskiego przy ul. Długiej. Serce wielkiego nauczyciela, przechowywane najpierw w Collegium Nobilium, od roku 1882 znajduje się w prezbiterium pijarskiego kościoła Przemienienia Pańskiego w Krakowie. RECYTATOR 1: Konarski umarł! O jak wiele traci Polska, w utracie tak zacnego Męża! Zguby tak drogiej, żałość nie opłaci: Wszystko śmierć gnębi i wszystko zwycięża! RECYTATOR 2: Konarski umarł! Filar naszej sławy, I pierwsza polskich dowcipów zaleta! Wskrzesiciel nauk, obywatel prawy, Radca gorliwy, Mędrzec, i Poeta. RECYTATOR 3: Wszakże nie zmarłeś nam i Muzom cały, Śmierć wielkiej duszy ciosu nie zadawa, A pismom, w których żyjesz pozostały, Nieśmiertelności imię nada sława. Opracowała: mgr Marzena Piórkowska Bibliografia: Bogdziewicz Henryk O Ks. Stanisławie Konarskim i innych pijarach w poezji, Kraków 2000; Chachulski Tomasz, Stanisław Konarski, Warszawa 2000, seria: Ludzie niezwyczajni; Konopczyński Stanisław, Stanisław Konarski, Warszawa 1929; Taff Jan Henryk, Życie i dzieło pijara księdza Stanisława Konarskiego, Warszawa 2001. 14 kwietnia przypada Święto Chrztu Polski, ustanowione przez Sejm RP. Święto to ma na celu upamiętnienie chrztu Polski, dokonanego w 966 r. Opowieść dla dzieci o pradawnych dziejach Polski: Kiedyś wszędzie wokół był las. Mieszkały w nim wilki, dziki i potężne tury. Odważni ludzie całymi rodzinami osiedlali się w lesie, wycinali drzewa, by powstało pole, siali zboże, hodowali zwierzęta. Razem było łatwiej i bezpieczniej, dlatego rodziny przyłączały się do innych rodzin. Ludzie mieszkający w sąsiedztwie mówili tym samym językiem i stanowili jedno plemię. Z połączonych małych plemion powstały większe, a z nich – całe narody, np. my – Polacy. Wszystko zaczęło się od rodziny. Dawno temu żyli sobie trzej bracia – Lech, Czech i Rus. Gdy dorośli, wyruszyli w świat. Jechali przez lasy, góry i rzeki, aż dotarli do rozstaju dróg. Tu się pożegnali i każdy poszedł w inną stronę. Lech wędrował długo, aż zobaczył wielkie drzewo, a na nim gniazdo pięknego ptaka o potężnym dziobie. Spodobało mu się to miejsce i zbudował tam dom, a potem gród (ogrodzone osiedle). Nazwał go Gnieznem (na pamiątkę tamtego gniazda) i postanowił, że jego szczęśliwym znakiem, czyli godłem, będzie ptak, który w gnieździe mieszkał. Miasto Gniezno istnieje do dziś, a tego ptaka – orła – można zobaczyć np. na naszych monetach. Bo Lech to praprapradziadek nas Polaków. A co się stało z jego braćmi – Czechem i Rusem? Każdy z nich założył swój gród i stał się ojcem nowego narodu. To oczywiście tylko legenda, ale Polacy, Czesi i Rosjanie rzeczywiście mają ze sobą coś wspólnego – na przykład mówią podobnymi językami. Niełatwo się żyło w tamtych czasach, nie tylko z powodu strachów. O cegłach nikt jeszcze nie słyszał, a większość ludzi mieszkała w ziemiankach – dużych norach wykopanych w ziemi, z malutkimi drzwiami i oknami. Wszystko po to, żeby było cieplej, bo w takim domku nie było kaloryferów. Rozpalało się tylko ognisko, przy którym można się było ogrzać i ugotować coś do jedzenia. Podłoga pod ogniskiem (a najczęściej w całym domu też) była z ubitej gliny, więc na szczęście nie mogła się zapalić. Panowie nosili w tamtych czasach koszule, spodnie i coś w rodzaju bluz, a w zimie kożuchy. Panie – koszule i suknie wierzchnie z długimi rękawami, no i oczywiście różne ozdoby – szklane i bursztynowe korale, pierścionki i metalowe kolczyki. Najważniejszy w całym kraju był książę. Wszyscy musieli go słuchać. Miał swoją drużynę (tak nazywało się jego wojsko), która go broniła. Ale nie tylko, bo pilnowała porządku w całym kraju. Chrzest inny niż dzisiaj …Zaczęło się od tego, że pewien książę przyjął chrzest. Książę był dorosły i rodzice nie nieśli go na rękach, tylko sam przyszedł. W dodatku nie do kościoła, bo kościołów nie było. Księży też u nas nie było, więc na chrzest przyjechał ksiądz z Czech. A książę musiał się cały zanurzyć w wodzie. I to była ważna chwila nie tylko w jego życiu. Bo razem z nim chrzest przyjęli jego wojowie, słudzy i – stopniowo – wszyscy mieszkańcy kraju. I od tej chwili liczy się historię Polski. Dlatego warto zapamiętać imię tego księcia: Mieszko. Zachęcam również do przeczytania i obejrzenia animowanej czytanki dla dzieci – „Polscy królowie i książęta – Mieszko I”: Dyrektor Gminnego Przedszkola nr 2 "Bajka" informuje, że z dniem r. został powołany Inspektor Ochrony Danych - Małgorzata Kollas, kontakt do inspektora e-mail : inspektor@ PROGRAM I KOMUNII ŚWIĘTEJ MAJ 2006Przed Kościołem:- Pozdrowienie Księdza Proboszcza- Prośba dzieci o wprowadzenie ich do kościoła przez Księdza Proboszcza:My dzieci, parafii ........................................przygotowane i pojednane z Bogiem sakramencie pokuty, prosimy, aby Ksiądz nas pobłogosławił i wprowadził do kościoła w którym pragniemy przyjąć po raz pierwszy Komunię Prośba dzieci o błogosławieństwo rodzicówPROŚBA DZIECI O BŁOGOSŁAWIEŃSTWOW dniu naszej pierwszej Komunii Świętej. Gdy mamy przyjąć do serca Boga. Co złego było już nie pamiętaj Ojcze kochany i Matko droga. Wznieście swe dłonie błogosławiące, naznaczcie krzyżem wasze pociechy, by serca nasze były gorące, by uciekały precz od nas DZIECI O BŁOGOSŁAWIEŃSTWOAbyśmy z Bogiem dziś zjednoczeni, nigdy od Niego nie odstąpili, błogosławieństwem waszym wzmocnieni. W łasce na co dzień bez grzechu żyli. Błogosław Ojcze, błogosław Matko dłońmi swoimi, gdy dziś Chrystusa mam przyjąć Ciało wspólnie z innymi. Na święte chwile w radości czy udręce niech nas błogosławią rodziców ręce. -Błogosławieństwo rodzicówMATKA: Ukochane dziecko! Na chrzcie świętym stałeś się dzieckiem Bożym. Dziś Chrystus Pan zamieszka w Tobie jak w żywej świątyni. Niech radość tego dnia opromieni całe twoje życie. Maryja Matka Jezusa, niech strzeże w Tobie Pana Jezusa. Ja również jak i Twój Tatuś - błogosławię ci z całego serca, W Imię Ojca I Syna I Ducha Świętego. Ukochane dziecko! Najpiękniejszy dzień w twoim i w naszym rodzinnym życiu – dziś przyjmiesz Chrystusa Pana do twego serca. Strzeż tego skarbu przez całe twe życie. Niech Bóg Wszechmogący wspiera Cię swą łaską w Imię Ojca I Syna I Ducha Świętego. do kościoła: śpiew ..Chcę przestąpić jego prógMsza święta- Znak Krzyża - Prośba rodziców do Księdza udzielenie Komunii św. dzieciom- Zapalenie świec i śpiew. / Jak ożywczy deszcz....- Odnowienie Przyrzeczeń Chrztu świętego:K: - Zanim przyjmiecie Komunię świętą, aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z Chrystusem, wspomnijcie na wiarę, którą otrzymaliście na chrzcie świętym, a którą wasi rodzice i chrzestni wyznali razem z Kościołem w dniu waszego chrztu. Pytam każdego z was:K- czy wyrzekasz się grzechu, aby żyć w wolności Dzieci Bożych?DZ: Wyrzekam się!K: -czy wyrzekasz się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby cię grzech nie opanował?DZ: Wyrzekam się!K: - Czy wyrzekasz się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu?DZ: Wyrzekam się!K: - Czy wierzysz w Boga Ojca Wszechmogącego Stworzyciela nieba i ziemi?DZ: Wierzę!K: - Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego Pana naszego, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, Który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?DZ: Wierzę!K: - Czy wierzysz w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, obcowanie świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?DZ: Wierzę!K: - Czy przyrzekasz za pomocą łaski Bożej zachowywać wiernie przykazania Boże i kościelne?DZ: Przyrzekam!K: - Czy przyrzekasz pogłębiać swoją wiarę i uczęszczać regularnie na lekcje religii i Mszę świętą?DZ: Przyrzekam!K: - Taka jest nasza wiara, taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą w Chrystusie Jezusie Panu wodą św. i śpiew: Com przyrzekł Bogu.... / Zgaszenie świec/- Hymn: Chwała na wysokości BoguLITURGIA SŁOWA:- Czytanie- Psalm responsoryjny- sekwencja do Ducha Świętego- śpiew Alleluja- Ewangelia- Homilia- Modlitwa powszechna1. Od chwili chrztu świętego należymy do Kościoła, módlmy się, aby Kościół w Polsce umacniał się w wierze i Naszą dziecięcą modlitwą wspierajmy Ojca Świętego Benedykta szesnastegoby jednoczył wszystkich wierzących w Chrystusawokół jednego z czystymi sercami przystąpimy do pierwszej Komunii Świętej,módlmy się za nas, abyśmy czuli potrzebę częstej spowiedzi świętej,która przywraca czystość się za wszystkie dzieci przyjmujące po raz pierwszy Ciało Pana Jezusa,aby nie zapominały dziękować Chrystusowi za ten dari jak najdłużej trwały w miłości się za naszych rodziców i rodziców chrzestnych,aby przykładem wiary i miłości do Boga oraz dobrym słowemzachęcali nas do udziału w niedzielnej Mszy Prosimy Cię Panie za naszych duszpasterzy, katechetów i nauczycieli, aby byli wzorem życia dla ludzi, by w imię Bogamogli kształtować serca i umysły swoich Módlmy się za nas tu zebranych, abyśmy z radością uczestniczyli w Eucharystii, która jest znakiem jedności z Chrystusem i Kościołem i czerpali siły do umocnienia naszej procesja z darami i Ofiarowanie śpiew. / Ofiaruję tobie Panie.. / Chlebie najcichszy.../- aklamacja święty, święty.....- Modlitwa Eucharystyczna- Ojcze nasz- znak pokoju- śpiew Baranku – Przyjdź do nas cicho.......- KOMUNIA ŚWIĘTA: - O Panie Ty nam dajesz....... - BARKA -Jak mi dobrze, że jesteś.......- Uwielbiam imię Twoje Panie.....- Jesteś Królem.....- Podziękowania: wiersze Najpiękniejszy to dzień w życiu, dzień niezapomniany,Dzień Pierwszej Komunii Świętej, od Boga nam aniołowie z nieba dzisiaj się radują Widząc jak serduszka dzieci wspólnie dziś ślubują:Wiarę, miłość, posłuszeństwo, szczere dobre chęci,Każde z nas wytrwałej pracy chętnie się poświęci. Pobłogosław, dobry Jezu, dziś nasz wiek dziecięcy,Nasze myśli, nasze serca i umysł dziecięcy. PODZIĘKOWANIADzięki oddaję Zbawco mój Panie, Co kielich złocisty opuszczasz z ołtarzaBo moje serce wolisz na mieszkanieByś je mógł łatwiej miłością Cię Jezu z największą radościąSzeroko otwieram serca mego bramyPatrz jak odświętnie przybrane miłościąJakie ono czyste, jakie Jezu zawsze kochać CiebieCałym swoim życiem Tobie chwałę nieśćTo jest moje hasło na calutkie życieBędzie Tobie, Panie dobrze w duszy mej. Już Jezus przyszedł, szczęście ogromneWziął moje serce jak dobry tego dnia ja nie zapomnę,Pójdę z mym Bogiem w piękniejszy Go bronić swoim kochaniemkażdym codziennym pacierzem,Dobrym uczynkiem i zachowaniemPełnym udziałem w dzisiaj pragnę do Boga tylkoNależeć duszą i całym ciałemI każdą życia mojego chwilkąMiłość Mu dawać i chwałę..Dzięki wam wielkie wspaniali kapłaniZa ten cudowny, niezwykły darDo nieba chcemy zanosić błaganiaBy Bóg w nagrodę siebie Wam i tacie wdzięczny wierszZa wiarę, wychowanie,Że wiedli wciąż odważnie nas do stóp Twych Chryste Panie,Ze serca nasze w dłonie Twe wkładali niby kwiaty, Że na spotkanie z Tobą dziś przybrali w śnieżne szaty. Wszystkim, którzy nam pomogliByśmy Jezusa godnie przyjęliProsić będziemy Maryję w niebieBy pomagała w każdej zakończenie śpiew: Miłość Bożą w sercu.......NABOŻEŃSTWO PO POŁUDNIU GODZ. Dzieci przychodzą do kościoła z Rodzicami i Rodzicami Chrzestnymi- na początek Uwielbiam Imię Twoje lub Jesteś Królem- wiersz do Matki Bożej- Z dawna Polski.....- Litania do NMP czytana przez dzieci- Rozdanie obrazków dzieciom- Zobaczcie jak wielką....- Barka lub Miłość BożąOpracowała mgr Dorota Banik, nauczyciel religii w Zespole Szkół Publicznych nr5 w Myszkowie

scenariusz przedstawienia o chrzcie polski